Asıl adı Abdi olup, yiğitliği ve ok atmadaki üstün becerisi nedeni ile kendisine “Şüca” lakabı verilmiştir. Sözünün eri, düşkünleri koruyan, cesur ve sevilen bir kemankeşti. Osmanlı tarihindeki en önemli üç okçudan biri olduğu varsayılır.
En başarılı atışını 68 yaşındayken lodos menzilinde 1271.5 geze (839 m) ok uçurarak yaptı.

Bursa’nın namlı kemankeşlerinden Kasım Ağa’nın öğrencisi olan Şüca’nın meydanlardaki en büyük rakibi Tozkoparan İskender idi.
Aralarındaki tatlı rekabet dilden dile anlatıldı.
Örneğin ne zaman Yıldız Menzili konu edilse, Tozkoparan İskender: "Şüca'ya bir yay boyu yakın attım ve onu geçebilmek için de tam on yıl çalıştım." dermiş. Tozkopran Şüca’nın Lodos menzilini de kırmayı çok istemiş ancak başaramamıştı. Ölüm döşeğinde bile, "Ah! Şüca'nın Lodos Menzili." diye hayıflandığı rivayet edilir.

Bursa'lı Şüca'nın İstanbul Ok Meydanı'nda kırdığı menziller ve mevzileri kaynaklara şöyle kaydedilmiştir:
- Lodos Menzili 1271.5 (gez) 839 m
- Yıldız Menzili 1251.5 (gez) 825 m
- Poyraz Menzili 1243.5 (gez) 820 m