Türkler’de kızak kullanımı çok eski dönemlere dayanmaktadır. Coğrafyanın gereksinimden doğduğu düşünülen kızaklardan daha etkin yararlanmak için zamanla köpek ve atların kullanıldığı düşünülmektedir. Atlar diğer hayvanlara nazaran daha hızlı yol almalarından dolayı kızak çekiminde daha çok tercih edilen hayvanlar olmuştur. Bu maksatla tekli, ikili, üçlü ve dörtlü atlar kızaklarda kullanılmakla beraber kullanım ve atları yönlendirme kolaylığından dolayı bütün dünyada tekli ve ikili atlı kızaklar daha çok tercih edilmiştir. Özellikle kış ayının uzun sürdüğü bölgelerde atlı kızaklar eşya, insan, asker ve posta taşımacılığında da kullanılmak üzere amacına göre farklı kızak modelleri üretilmiştir. Kızak yapımı yanında bu amaçlara uygun at yetiştiriciliği de önem kazanmıştır. Öteden beri hem atlarını denemek hem de statü göstermek amacıyla kızak yarışları yapılmaktadır. Cumhuriyet döneminde Prof. Dr. Selahattin Batu Malakan, atı (Ardahan Atı) ıslah etmek ve at yetiştiriciliğini teşvik etmek maksadıyla kızak yarışları düzenlemiştir. Özellikle kar yağışının yoğun olduğu Doğu Anadolu Bölgesi’nde gerek ulaşım amacıyla gerek kış düğünlerinde müjde bohçalarını kaçırmak için kendi aralarında kızak yarışları yapılması nadir de olsa bir gelenek olarak yaşamaya devam etmektedir. Çıldır Altın At Festivali gibi festivaller ve Atlı Kızak Türkiye Şampiyonaları, atlı kızak yarışmaları geleneğini canlı tutmak için her sene yapılmaktadır.

Artık oldukça az sayıda olan kızak atlarının hayvan refahı yönünden korunması için T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı Yüksek Komiserler Kurulu tarafından ilan “koşu esnasında son düzlükte yedi koşunun tamamında ise on defadan fazla kamçı kullanılmaz” hükmüne aynen uyulmaktadır.