At dörtnala giderken atın dizginlerini tutmadan bedenin hareketiyle atı yönetme aynı anda da ok ile hedefe atış yapma becerisi gerektiren geleneksel bir spordur. Atlı okçulukta sporcuların temel malzemeleri şunlardır: Yay, ok, ok kabı (tirkeş) ve yay kabı (sadak). İcra sırasında sporcular zorunlu olarak geleneksel kıyafetler giymekte ve teçhizat kullanmaktadırlar.
Türk atlı okçularının tarihte savaş meydanlarında vur-kaç, sahte geri çekilme ve düşmanın etrafını sarma gibi taktikleri kullanarak bulundukları bilinmektedir. Spora ilişkin ilk kayıtlar 13. yüzyıl Memlûk coğrafyasından gelmektedir. Farklı Türk kültür çevrelerinde sporun icrasında güvercin, ördek, gümüş top ve elma gibi nesnelerin kullanıldığı görülmektedir. Atlı okçunun hedef atışları “kabak atışları” ve “kıgaç atışları” olarak sınıflandırılmaktadır. “Kabak atışı” kendisine özel alanlar tahsis edilen ve 17. yüzyıla kadar çok popüler olan bir oyundur. Bazı şehirlerde “kabak meydanı” olarak adlandırılan meydanlar ismini bu atıştan almaktadır. “Kıgaç”ın ise net bir tanımı bulunmamakla birlikte yere konmuş her türlü hedef için kullanılan genel bir atış tekniği olarak düşünülmektedir. Atlı okçuluk, Türk okçuluğunun icra biçimlerinden biridir ve 2019 yılında UNESCO İnsanlığın Somut Olmayan Kültürel Mirası Temsilî Listesine kaydettirilmiştir.
Türk atlı okçularının tarihte savaş meydanlarında vur-kaç, sahte geri çekilme ve düşmanın etrafını sarma gibi taktikleri kullanarak bulundukları bilinmektedir. Spora ilişkin ilk kayıtlar 13. yüzyıl Memlûk coğrafyasından gelmektedir. Farklı Türk kültür çevrelerinde sporun icrasında güvercin, ördek, gümüş top ve elma gibi nesnelerin kullanıldığı görülmektedir. Atlı okçunun hedef atışları “kabak atışları” ve “kıgaç atışları” olarak sınıflandırılmaktadır. “Kabak atışı” kendisine özel alanlar tahsis edilen ve 17. yüzyıla kadar çok popüler olan bir oyundur. Bazı şehirlerde “kabak meydanı” olarak adlandırılan meydanlar ismini bu atıştan almaktadır. “Kıgaç”ın ise net bir tanımı bulunmamakla birlikte yere konmuş her türlü hedef için kullanılan genel bir atış tekniği olarak düşünülmektedir. Atlı okçuluk, Türk okçuluğunun icra biçimlerinden biridir ve 2019 yılında UNESCO İnsanlığın Somut Olmayan Kültürel Mirası Temsilî Listesine kaydettirilmiştir.