Ok ve Okçuluk pek çok ulusun tarih sahnesine çıkışından itibaren rağbet ettikleri, avlanmanın yanı sıra bir harp sporu olarak önem verdikleri bir faaliyettir. Okçuluk, İslamiyet de önemsenmiş, Osmanlı Türklerinde çok büyük önem kazanmış, amaç ve uygulayışa yenilik ve genişlik kazandırmıştır.
Okçuluk Cumhuriyet döneminde de yaşatılan ve geliştirilen geleneksel Türk sporlarından biri haline gelmiştir. Günümüzde ise yüksek teknolojinin ürettiği malzemelere bağımlı, bilimsel metotlarla çalışan bir spor dalı haline gelmiştir.
Geleneksel okçuluk, modern makaralı yaylar kullanılmadan yaya takılan nişangâhlar ve diğer ekipmanlar olmaksızın yapılan okçuluk; Modern (olimpik) okçuluk ise yayın atış hassasiyetini arttırmak amacıyla yaya monte edilen araç, gereç ve aksesuarlarla yapılan okçuluk olarak tanımlanmaktadır. Bu nedenle bu araştırmanın amacı ata sporlarımızdan olan okçuluk sporunun tarihi, sportif, kültürel olarak benimsenmesi ve geleneksel okçuluk ve modern (olimpik) okçuluğun gelişimini ve farklılıklarının belirlenmesidir. Aynı zamanda bu çalışmanın medeniyetimizin bütün unsurlarından miras aldığımız değerleri yaşatmak, bu değerlerle kuşanmış, ruhen ve bedenen sağlıklı nesiller yetiştirilmesine sporu sosyolojik olarak gelenekselden modernize edilen süreçte literatüre teorik katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
Döşyılmaz, E., Şirin, Y., Kötüğ, M. “Geleneksel Okçuluğun Olimpik (Modern) Okçuluk ile Farklılıklarının Değerlendirilmesi” International Turkish Folks Traditional Sports - Games Symposium, 2017, syf:134-135.
Tam metin için tıklayınız